ARTIST STATEMENT

​

The series is inspired by Ingrid Jonker’s poems Bitterbessie Dagbreek and Op die Voetpad, contemplates grief as both a solitary passage and a catalyst for transformation. The works developed from an artist’s book that I made as a visual response to  Jonker’s poems. The poems are about loss and the lonely path that every person takes in processing grief. I myself experienced the burning of my house, and especially Jonker’s images of pine forest (in front of our house), road (from the lake to our house) and dawn resonated with my own experience. When the day breaks in red and orange after the traumatic event, its full impact hits you. The works extend my exploration of the shifting relationship between word and image, where meaning is continually re-formed. Existential metaphors are road as the walk of life; daybreak as the searing moment after disaster; landscape as event; and orange sky as process.

 

Afrikaans:

Hierdie reeks werke het ontspring uit ‘n kunstenaarsboek wat ek gemaak het as ‘n visuele respons op Ingrid Jonker se gedigte Bitterbessie Dagbreek en Op die Voetpad. Dit was die vertrekpunt vir die gemengde media werke. Die gedigte handel oor verlies en die eensame pad wat elkeen met hartseer loop. Self het ek die afbrand van my huis beleef, en die beelde van die dennebos (voor ons huis), pad (van die meer na ons huis) en dagbreek het veral met my eie ervaring geresoneer. Wanneer die dag in rooi en oranje na die gebeurtenis breek, tref die volle impak daarvan ‘n mens. Die reeks neem my ondersoek van die semantiese en konseptuele verwantskap tussen woord en beeld verder.

 

Ingrid Jonker, Bitterbessie dagbreek. Uit Rook en Oker (1963)

​

Bitterbessie dagbreek
bitterbessie son
‘n spieël het gebreek
tussen my en hom

Soek ek na die grootpad
om daarlangs te draf
oral draai die paadjies
van sy woorde af

Dennebos herinnering
dennebos vergeet
het ek ook verdwaal
trap ek in my leed

papegaai-bont eggo
kierang kierang my
totdat ek bedroë
weer die koggel kry

Eggo is geen antwoord
antwoord hy alom
bitterbessie dagbreek
bitterbessie son

 

Ingrid Jonker, Op Die Voetpad. Uit Kantelson ( 1966, postuum 1965)

 

Op die voetpad o bokkie
Jou hand die myne
En ons huisie staan klaar
In my hart se lyne

Deur die dag van die by
tot dit rooikrans o bokkie
Vannag sluit hom toe
In ons pondokkie

Klimaat van jou lyf
o meidjie dousag
Maar jou oë vlieg wyd
oor die nimmermeerdag

En die aand skilfer reeds
sy bont kleure af
Waar die voetpad alleen
oor die blou bulte draf

… En die aand skilfer reeds
sy bont kleure af